Het bronzen beeld Het Reizend Gezag lijkt op een bisschop te paard, maar is een 'gezagsdrager'. Net als iedereen moest hij eeuwenlang door deze straat om van de ene naar de andere kant van de Peel te komen.
De Dorpsstraat in Meijel, waarlangs dit kunstwerk te zien is, was een deel van de weg van Den Bosch naar Keulen: de Peelrandbreuk. Tot aan 1983 liep hier de weg Roemond - Roggel - Meijel - Deurne. Het kunstwerk werd gemaakt in 1986.
Om het 'gezag' te benadrukken, maakte de kunstenaar Dolf Wang de reiziger in verhouding groter dan het paard.
Het kunstwerk De Turfsteker werd in 1991 ontworpen door Truus Coumans. De gedrongen turfsteker is met zijn turfschop bezig de loodzware turven uit de turfbank te steken. Het gezicht is duidelijk uitgewerkt, de rest grof, bijna 'modderig', gelaten.
Vanuit Meijel ging men eeuwenlang de Peel in om turf te steken. Jaarlijks pachtte men een peelveldje en stak er turf, dat werd gebruikt in de kachel en voor verwerking van mest in de stal.
Toen de Rabobank aan het Kerkveld in Meijel in 1991 werd uitgebreid, werd dit beeldje geschonken aan de gemeenschap Meijel, als tastbare herinnering aan de veenarbeiders. Na de plaatsing is het beeld tweemaal verhuisd. Bij de renovatie van de dorpskern in 2015 is het beeld naar de huidige locatie verplaatst, langs de oudste weg door de Peel.
Dirk Verberne maakte in opdracht van het Peelvennootschap de twee kruiwagens die op het Raadhuisplein in Meijel te zien zijn. Het Peelvennootschap werkt aan het zichtbaar maken van bijzondere locaties in De Peel.
Samen met de nieuwe fontein krijgt dit kruispunt in De peel een eigen sfeer, waarin het verhaal verteld wordt van Meijel, turf, oorlog en hoogveen.
Dirk Verberne zegt zelf over het werk: "De Hoogveenzuil is ontworpen alsof men een pilaar heeft laten staan van de meters dikke laag veen die in de Peel afgegraven is. Met de sporen van het steken van de turven aan de voorzijde, en een oplegger in de bovenzijde gestoken om aan te geven wat voorheen het maaiveld was. Als uitgangspunt voor de bank heb ik het typische langgerekte zijaanzicht van de turfkruiwagens genomen zoals deze in de Peel veelvuldig gebruikt is. [...] Met dit ontwerp zet ik een frisse blik op de iconsiche turfkruiwagen neer. Duidelijk herkenbaar, maar toch eigentijds vormgegeven."
Toen in 2015 het gemeentehuis in Meijel verbouwd werd en het Raadhuisplein gereconstrueerd, kreeg kunstenaar Dick van Wijk de opdracht om een beeld te ontwerpen. In dit beeld moest de balans van mensen en natuur in de Peel tot uiting komen.
Van Wijk bracht hiervoor vogels, peelstronken, beweging en mensen in een balancerend geheel bij elkaar. De verbondenheid van de mens met natuur; een balans die in de Peel niet verbroken mag worden om het eigen karakter en de sociale samenhang niet te verstoren.
Het kunstwerk werd boven het plein, op drie benen, gehangen. De drie benen symboliseren de kruising van de wegen in Meijel als verbindingen van mens en natuur. Het beeld wordt hiermee een teken van saamhorigheid, dynamiek en eigenheid van Peeldorp Meijel.
Toen de rotonde aan de Randweg in Meijel in 2015 opnieuw werd ingericht, is er ook een kunstwerk geplaatst dat voorbijgangers en toeristen naar het centrum van Meijel moet verwijzen.
Het beeld van kunstenaar Joep Rooijakkers is een peelkar met turf, dat wordt getrokken door een Belgische knol. Het vormt een eerbetoon aan alle turfstekers die vanuit de Peel met hun volle turfkar huiswaarts voerden. Turfsteken was vroeger voor veel mensen in de Peel een normale activiteit. Na lange werkdagen keerden deze boeren met een volgeladen wagen terug naar Mejiel. Met deze voorraad turf konden kachels in boerderijen weer aangestoken worden.
De rotonde is verder aangevuld met berken, heidevelden en grassen, die het gevoel van De Groote Peel moeten weergeven.
Het bronzen kunstwerk Het Haantje werd in 1997 gemaakt door kunstenaar Dolf Wong in opdracht van Chef Verdeuzeldonk. Verdeuzeldonk vond dat hij de gemeenschap van Meijel een monument na moest laten, als blijk van dank voor het feit dat hij een buitengewoon goede engelbewaarder had. Dankzij deze engelbewaarder werd hij twee keer van de dood gered.
Wang werd getroffen door verhalen uit het verleden van Verdeuzeldonk. Als jongen op de boerderij aan de Steenoven stoeide hij wel eens met zijn lievelingsdier, een haan. Het beeldje vormt de jonge Chef Verdeuzeldonk met zijn haan.
Kunstenaar Wim Rijvers maakte in 1983 het Oorlogs- en Vredesmonument. Een werkgroep, die besloot een monument te laten maken, wilde dat hierin niet alleen oorlog, maar ook vrede over de hele wereld werd uitgedrukt.
Het monument bestaat uit drie delen: een ondergrond van maaskeien in de vorm van de stekelige plattegrond van Meijel; daarboven een bakstenen sokkel met reliëfs en teksten en die naar de oorlog verwijzen; en een modern bronzen beeld van de Bijbelse aartsvader Jacob in gevecht met de engel.
Jacob won het gevecht, maar de engel smeekte hem om te mogen gaan. "Pas als je mij gezegend hebt", zei Jacob toen. De engel zegende hem: "Voortaan heet je strijder met God".
Zowel de tekst als de beelden verwijzen dus naar de constante strijd die mensen moeten leveren om vrede te bevechten. Op de gedenkplaat staan 44 namen van Meijelse gevangenen. Het monument is in 2009 verplaatst. Elk jaar wordt hier op 4 mei een herdenking georganiseerd voor en door de inwoners van Meijel.
In opdracht van carnavalsvereniging 'De Kieveloeët' maakte Marie-Louise Caubo in 1956 het clowneske beeldje Ut Kievelmenneke. Het figuur is aan het 'kievelen', een spel waarbij kinderen met een stok of ijzeren haak een houten of ijzeren ring voortduwen.
De naam van de carnavalsvereniging werd bij de oprichting bedacht door Jan Verstappen. Hij vond dat carnaval moest rollen, net als de Kieveloeët. Voor de aanvankelijk sceptische pastoor was de ring een symbool van een hechte Meijelse gemeenschap. In het jubileumjaar (1994, 4x11 jaar) schonk de carnavalsvereniging dit bronzen beeld aan de Meijelse gemeenschap.
In 2007 werd het beeldje gestolen. Op de 'elfde-van-de-elfde', 11 november in 2008 werd de huidige replica onthuld.
Kunstenaar Piet Schoenmakers en architect Hendriks ontwierpen in 1972 samen het voormalige Rabobank-gebouw in Meijel. Enigszins verborgen achter beschermende bogen bevindt zich een kunstwerk, waar iedereen zijn of haar fantasie op los kan laten gaan.
Na goed overleg hebben Schoenmakers en Hendriks besloten de binnenkant van de bank naar buiten te draaien. Vanuit buiten kijkt men in de kluis van de bank, die bevond zich namelijk achter deze muur.
De verschillende vlakken vormen samen een 'muntreliëf', een verzameling van ronde en hoekige muntstukken. Het speelse reliëf doorbreekt de strakke structuur van het gebouw.
Toen Désirée Tonnaer in 2001 werd gevraagd een kunstwerk te maken met het thema 'Verbinding', maakt zij een bronzen zaadlijst. De zaadlijst vormt een verbinding tussen de verschillende zaden, die (wanneer ze op de grond zijn gevallen) zich zelfstandig zullen ontwikkelen.
In het gebouw van gemeenschapshuis d'n Binger in Meijel hangt deze enorme zaadlijst. De zaadlijst heeft het model van een zaaddrager uit de Afrikaanse mangroveboom. Drie zaadjes zijn al uit de geborgenheid van de lijst gevallen en groeien naar nieuwe bomen. In de lijst zijn nog twee verbonden zaadjes aanwezig. Deze twee zaadjes staan symbool voor de Meijelse mensen, die elkaar in het gemeenschapshuis ontmoeten.
