Ontdek het leven en werken in de Peel
In het Peelmuseum wordt de klok teruggezet en kunt u de sfeer opsnuiven van het harde leven en zware werk van de noeste peelarbeiders tijdens de turfwinning en de ontginningen van de Peel vanaf circa 1900.
Het Leven
Het harde, vaak moeilijke maar ook vreugdevolle bestaan van de peelwerkers in de Peel. Van Plaggenhut tot boerenkeuken. In het Peelmuseum ervaart u hoe het was 100 jaar geleden, de diepgewortelde armoede van de peelwerkers tijdens de turfwinning in de Peel.
Het werk
De hang naar individuele vrijheid was een belangrijke gemeenschappelijke karakteristiek van de veenarbeiders plus een portie weerzin tegen orde en gezag. De vaste veenarbeiders werkten met het hele gezin voor een vervener.
De Peel
De Groote Peel is een restant van de Peel, een gebied dat ooit een zeer ondoordringbaar gebied is geweest. Het is door Antoon Coolen in Peelwerkers beschreven als: “een mengeling van grootse, trage, romantische, vegatieve wording, van eenzaamheid, verlatenheid, barheid, barsheid, grauwheid en kommervol hard werken”.
Het museum is tijdens het seizoen geopend op woensdag- en zondagmiddag van 13.30 tot 16.30 uur.
Bij de toegangsprijs is een rondleiding mét gids inbegrepen.
Buiten de openingstijden is het, op aanvraag, mogelijk met een groep het museum te bezoeken. Er zijn diverse arrangementen mogelijk. Neem gerust contact op voor meer informatie.
De fietsroute begint bij knooppunt 38 in Amerika. De route leidt dan via knooppunten 35, 51, 34, 24, 28, 27, 57, 83, 42, 40 (via P) terug naar 38.
Hieronder vindt u een beschrijving van plaatsen die de moeite waard zijn voor een korte pauze.
Bij knooppunt 38:
Amerika is ontstaan op het kruispunt van oude paden die vanuit de dorpen rond Horst naar de Peel leidden. Begin vorige eeuw waren hier nog uitgestrekte heidevelden, die bekend stonden om hun goede honingproductie. De naam van het dorp heeft niets te maken met het gelijknamige deel van de wereld, maar vindt zijn oorsprong in de vele Duitsers die in deze regio turf groeven en bijenkorven op de heidevelden als bijverdienste hadden. De klokheide, die de Latijnse naam Erica draagt, groeide voornamelijk in deze velden, vandaar de naam Amerika.
Tussen knooppunt 35 en 34:
Steegberg, Heegberg en Schatberg vormen samen een groot voormalig stuifzandgebied dat na 1945 is ontgonnen. Tegenwoordig bestaat het voornamelijk uit naaldbossen. De inwoners van Sevenum trokken via de Helenaweg naar de Peel om daar turf en graszoden te hakken en te jagen. Attractiepark Toverland komt eraan.
Tussen knooppunt 27 en 57:
Kort voor Helenaveen buigt de route af richting Griendtsveen. In bestuurscentrum Mariapeel van Staatsbosbeheer verken je te voet het typische hoogveenlandschap van de Peel.
Tussen knooppunt 51 en 42:
In het cultuurland links van de Helenavaart staan grote boerderijen die de naam Oranjehuis dragen. Deze boerderijen zijn gebouwd door het Koning Willem III Fonds, een speciaal fonds voor landbouwontwikkeling.
Tussen knooppunt 51 en 42:
In opdracht van Maatschappij Griendtsveen ontwierp architect Louis Kooken een groot deel van het dorp Griendtsveen. Rondom Villa Sphagnum, de woonplaats van de familie Van de Griendt, groeide een arbeidersdorp in de stijl van een heidekolonie. Voor de villa werden twaalf identieke huizen voor hoger personeel gebouwd. De huizen kregen de namen 'Twaalf Apostelen'. De aanleg van de Middenpeelweg (N277) heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de regio. Het zand voor dit pad werd afgegraven op de Laagheide. Rondom de zandbak is het huidige Center Parcs het Meerdal gebouwd.
