In Broekhuizenvorst staat de beeldbepalende Heilige Naam Jezuskerk in een historische omgeving van oude woningen en maaskeitjes. De oudste delen van de kerk stammen waarschijnlijk uit de 13e eeuw. De eerste vermelding dateert van 1214. Toen was de kerk nog toegewijd aan de Salvator Mundi, vanaf 1801 aan de heilige naam Jezus.

De kerk is in Gotische bouwstijl gebouwd. In november ’44 is de kerk geheel verwoest door terugtrekkende Duitse soldaten. De kerk is hierna weer opgebouwd en vergroot. Veel originele onderdelen van de kerk en de inventaris zijn ingepast in de opnieuw opgebouwde kerk.

Sinds enkele jaren is er in de zijkapel een Gedenkkapel ingericht voor de oud-inwoner bisschop Frans Schraven die in 1937 met 8 anderen in China werd vermoord.

Naast de ingang van het kerkhof, dat toegankelijk is via de gemetselde boog, staat de kosterswoning.

De kerk staat al sinds 1968 op de Monumentenlijst.

De voormalige gemeente Broekhuizen (bestaande uit Broekhuizen en Broekhuizenvorst) is 80 jaar bestuurd door familie Hermans. Drie burgemeesters bracht deze familie voort. In 1860 bouwde de eerste Burgemeester Willem Wouter Hermans een boerderij. Hij besloot om de boerderij, als statement, te bouwen exact tussen de 2 dorpen Broekhuizen en Broekhuizenvorst in. Daar is de boerderij nog steeds aanwezig al is hij inmiddels opgeslokt door de kern van Broekhuizenvorst.

In het buurtschap Ooijen, behorende tot Broekhuizenvorst, staat een prachtige witte Annakapel waar de moeder van Maria vereerd wordt.

Een plaquette in de kapel herinnert aan een trieste gebeurtenis tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op 15 oktober 1944 wilden de bezetters al het vee meenemen van de boerderijen. Een 88-jarige man kwam zijn boerderij uit met een revolver en bedreigde daarmee de Duitsers. Er werden geen schoten gelost.

Later die dag zijn de Duitsers teruggekeerd naar Ooijen en pakten 8 mannen op. Zij namen de gevangenen; 2 onderduikers, de oude man en enkele toevallige aanwezigen waarvan de papieren niet in orde waren, mee. 4 Van hen werden diezelfde middag teruggebracht naar Ooijen en ter plaatse dood geschoten. De andere 4 werden naar Duitsland gedeporteerd. De gebeurtenis wordt ook wel het drama van Ooijen genoemd.

Op de oude kerkhofmuur in Broekhuizenvorst is een gietijzeren feniks aangebracht als herinnering aan oorlogsslachtoffers uit de vroegere gemeente Broekhuizen, dus de dorpen Broekhuizen en Broekhuizenvorst. Rondom de feniks zijn de namen van 16 personen opgenomen.

Onder de gevallenen zijn ook 2 verzetshelden uit de gemeenschap; Sef van Megen en Toon Peeters. Zij werden in 1943 veroordeeld tot ‘Nacht und Nebel’ dat synoniem stond voor het ‘laten verdwijnen’ van veroordeelden. Met de bevrijding in zicht dreven de Duitsers de gevangenen van het kamp Hameln (waar hij verbleef) de gevangenen richting het noordoosten. Tijdens deze ‘Nacht und Nebel’ mars is Sef van Megen, samen met 3 anderen, doodgeschoten in Dohnsen in Duitsland. Hij werd daar begraven maar in 1946 door de inwoners van Broekhuizen teruggehaald naar huis en herbegraven.

Toon Peeters heeft de oorlog wel overleefd maar stief 2 jaar later in het ziekenhuis aan oorlogsontberingen waar hij sinds zijn bevrijding uit het kamp verbleef.

Naast het oorlogsmonument is het wapen van de voormalige gemeente Broekhuizen-Broekhuizenvorst geplaatst. Deze gemeente is in 2001 opgegaan in gemeente Horst aan de Maas.

In het centrum van Broekhuizenvorst staat een mooi onderhouden Mariakapel.

De oorspronkelijke kapel dateert uit 1895. De kapel was een van de rustplaatsen tijdens de Sacramentsprocessie op de tweede zondag na Pinksteren en tijdens de processie Onze Lieve Vrouwe Hemelvaart op 15 augustus. De kapel is vanwege werkzaamheden aan de weg verdwenen en op dezelfde plek kwam een wegkruis te staan. Het Mariabeeld uit de kapel kreeg een plekje in een nis in de kerkhofmuur.

In 2005 is er weer een nieuwe kapel gebouwd. Het oorspronkelijke beeld was helaas niet meer bruikbaar.

Het enige gebouw in Broekhuizen dat nog aan de tijd der heerlijkheden herinnert is Kasteel Ooijen.

Het huis stamt uit de Middeleeuwen. In het midden van de 17e eeuw werd een groot gedeelte van de gebouwen gesloopt, slechts een gedeelte werd herbouwd. Het kasteel is in 2002 gerenoveerd en er zijn 10 vakantieappartementen in gerealiseerd.